foto van weheartit
Naar huis, op school, of bij het sporten, ik kom het altijd tegen. Maakt niet uit hoe je het zegt, wat je zegt of wie het zegt. Ik voel me altijd aangesproken.  Wat dacht je van 'BABI PANGANG' of deze 'Chinezen stinken' of iets in die dergelijke trant. Bijna elke dag word ik ermee geconfronteerd zowel in positieve als in negatieve zin. Maar toch, het zijn de negatieve opmerkingen die mij het meest bijblijven en het meest raken. Jullie maken mij kapot van buiten. Ik doe toch ook niet zoiets tegenover jullie? Vaak wil ik er iets van zeggen, maar ik durf niet. Ik wil eigenlijk gewoon keihard gaan schreeuwen en boos worden, maar schiet ik er iets mee op?  Nee.

Sommige bedoelen het niet zo, maar het komt toch zo hard aan. Altijd maar de Aziaten, ik hoor nooit iemand schelden met Marokkaanse of Turkse gerechten. Nee, voor hun zou het ook niet leuk zijn als ik het naar iemand anders toeschuif. Het kan niet anders dan dit. Maar anderen, die bedoelen het wel zo. Die hebben de pik op ons, maar waarom? Heb je ooit, maar dan ook echt ooit een chinees in beeld gezien die een misdaad of iets in die richting heeft gepleegd? Nee. Meestal zijn het andere buitenlanders (ik bedoel het echt niet zo hoor, ik hoop dat jullie het snappen) maar wij zijn eigenlijk wel een beschaafd volk.

Op school voel ik mij ook anders omdat er amper buitenlanders opzitten. Ik heb het gevoel alsof iedereen mij aanstaart. Maar nee, zo moet ik het niet zien, niemand staart mij aan. Waarom heb je dat gekke idee in je hoofd? Haal het maar weg en doe normaal. Soms denk ik, ik wil geen chinees meer zijn. Maar dan denk ik, waarom niet? Ik ben anders dan anderen in dit land en ik moet trots zijn dat ik Aziatisch ben. I'm proud to be an Asian.