En vandaag ook de uitslag van de winactie vaan 'Tiny Fisscher'. Je kon het boek 'ontdekt winnen'! Sharon maakt bekend wie het meest origineelst was, en ik die het dichts bij zat. Eigenlijk zat iedereen wel een beetje goed, maar diegene die het meest dicht bij zat die heeft gewonnnen! Maar hoe loopt het in het echt af? Hier komt nu het stukje dat ik heb geschreven.

In mijn gedachten zag ik Tim naar me toe komen, en ik liep ook naar hem. We lachten naar elkaar en keken elkaar verliefd aan. Zijn gezicht kwam langzaam naar mij toe, steeds dichterbij. Ik zag zijn mooie ogen in zijn gezicht. Ik deed mijn ogen dicht en…
Plotseling botste ik tegen iemand op. En daar lag ik dan op de grond, een beetje verward te kijken naar diegene en kijken wie het was. Ik kon het niet geloven, en mijn hart begon op hol te staan. Ik lag daar, met Tim tegenover me, die ook verward keek. Ik botste tegen Tim op, de jongen van mijn dromen. ‘Hey, gaat het?’. Ik hoorde een zachte fluwelen stem, die dus van hem was, maar ik was nog steeds verward. Met grote ogen keek ik hem recht in zijn ogen aan. Ik keek naar hem, en hij keek terug. Zijn ernstige blik veranderde in een glimlach, die lach die hij altijd in mijn dromen naar me glimlachte. Ik herinnerde dat hij nog een vraag stelde voordat ik verdoofd werd. ‘Uhhm, ja, het gaat goed met mij, hopelijk heb ik jou geen pijn gedaan’. Het kwam er moeilijk uit, maar wat wil je dan ook als je met hem praat. ‘Ken ik jou niet ergens van?’, vroeg hij. ‘Ik zit bij je in de klas, 5VA’, mompelde ik. ‘Wacht eens even, ben jij niet, uhmm, dat meisje uit mijn klas?’. Blijkbaar had hij mijn gemompel niet gehoord en ik herhaalde het nog eens. ‘Ik zit bij je in de klas, 5VA. Ik heet…’, zei ik, maar ik werd al onderbroken door een fel gekrijs’.

Het eindigt dus zo! Natuurlijk niet het compleet einde, maar voor dit stukje. Laten we maar snel kijken naar wie heeft gewonnen!


Om de winnaar te weten, moet je wel een heel stuk gaan scrollen!

Diep in mijn hart hoopte ik dat ik Tim tegen zou komen. Maar ik wist al zeker dat ik hem niet tegen zou komen. Ik vond Tim niet echt een type die gaat winkelen. Ik keek wat rond en tot mijn grote verbazing zag ik hem: Tim! Ik ging naar de meidenafdeling en keek wat rond. Het merendeel van de rekken hing vol met rokjes, helemaal niks voor mij. Ik was niet iemand die rokjes leuk vond, die laarzen droeg en die zich altijd optutte. Ik was een meisje die een staart had, die sneakers droeg, en die makkelijke kleding droeg. Ik vond nog iets leuks, niet meisjesachtig en ik moet bekennen dat het van de jongensafdeling kwam. Maar who cares? Niemand lette op mij en niemand keek ooit naar mij. Ik hield geen rekening met Joshua, hij was alweer afgedwaald naar Heidi, die we toevallig tegenkwamen. Heidi vond het vervelend dat Joshua en ik beste vrienden zijn. Ik hoopte nog steeds dat ik Tim tegen zou komen. De hele tijd keek ik om me heen, maar zonder succes, hij was er niet. In mijn gedachten zag ik Tim naar me toe komen, en ik liep ook naar hem. We lachten naar elkaar en keken elkaar verliefd aan. Zijn gezicht kwam langzaam naar mij toe, steeds dichterbij. Ik zag zijn mooie ogen in zijn gezicht. Ik deed mijn ogen dicht en terwijl ik wachtte op de zoen die had moeten volgen, hoorde ik een enorme knal en voelde een pijnscheut door mijn hoofd trekken. Verward sloeg ik mijn ogen open en staarde naar de muur waar ik zojuist tegenop gelopen was. Dat dromen van mij moest toch maar eens afgelopen zijn, dacht ik toen ik mezelf in de spiegel bekeek. Op mijn voorhoofd werd langzaam een bult zichtbaar. Shit, dacht ik, nu ziet Tim me helemaal niet meer staan. Met een bonkend hoofd liep ik naar het pashokje waar Joshua in was gegaan. Heidi stond hangend tegen de rand van het pashokje en praatte honderduit over van alles en nog wat. Ik schreeuwde naar Joshua dat ik alvast buiten ging staan en liep de winkel uit. In tegenstelling tot wat ik zojuist wilde, had ik nu het liefst dat ik Tim niet tegen zou komen. Ik plofte op het bankje naast de winkel en begon wat met mijn telefoon te spelen. Ik voelde dat er iemand naast me ging zitten. Geïrriteerd keek ik op, recht in Tims blauwe ogen. Hij lachte zijn geweldige glimlach. Ik grinnikte, voelde dat ik rood werd. ‘Wat heb je op je hoofd?’ vroeg Tim, en keek enigszins bezorgd naar de bult, die inmiddels zo groot was als een duivenei. ‘Uh…,’ stotterde ik. ‘Doet het pijn?’ ging Tim gelukkig verder. ‘Valt wel mee,’ zei ik stoer, terwijl mijn hoofd enorm bonkte en ik een beetje duizelig was.,’Maar wat doe jij hier?’ Tim haalde zijn schouders op. ‘Gewoon,’ mompelde hij en werd net als ik een beetje rood,‘Winkelen met m’n moeder.’ Wat schattig, dacht ik. Hij schoof zijn voeten wat over de tegels en keek naar beneden. ‘Kan ook gezellig zijn toch?’ merkte ik op, in de hoop dat hij me weer aan zou kijken. ‘Neh,’ antwoordde hij,’Vaak koopt ze alleen maar aanbiedingsdingen en moeten we minstens elke winkel in.’ Hij keek op. ‘O oké,’ zei ik en zweeg. ‘Heb je vanavond wat te doen?’ vroeg hij vanuit het niets. Verschrikt keek ik op. ‘Nee, hoezo?’ ‘Ik vroeg me af of je mee wilde naar de bioscoop vanavond? Ik heb twee vrijkaartjes die bijna verlopen en tja..’ Mijn hart maakte een sprongetje. ‘Ja is goed, hoelaat?’ ‘Zeven uur bij de buurtsuper?’ ‘Leuk, ik ben er!’ zei ik blij. ‘Tof,’ zei Tim en keek op. ‘M’n moeder roept me, ik zie je vanavond wel!’ Met deze woorden stond hij op en baande zich een weg door de menigte. Ik was helemaal in de wolken en vergat het ei op mijn hoofd. Ik had een afspraakje met Tim!

Gefeliciteerd Ashley J. je hebt een van de exemplaren van 'Ontdekt' gewonnen! De reden dat ik jou koos, was omdat het echt héél leuk geschreven is, en alles is goed gedetailleerd, daar hou ik van.

Voor de overige 2 (Ja we hadden maar 3 (!!) inzendingen), misschien heb je gewonnen op:
www.uniquestyle.tk

Ik vroeg me trouwens nog af, of jullie het hele verhaal willen lezen. Dus om de paar weken een deel, vanaf het begin tot waar ik ben, ik ben nog aan het schrijven. Laat het me weten!